Wonderlijke tijden. Verstoring van de bestaande orde. Wat voor jou belangrijk is wordt bedreigd – en je zoekt steun, houvast, geborgenheid. Je behoefte aan zekerheid groeit, maar waar vind je die nog? De werkelijkheid schreeuwt je toe: ’Je bent op jezelf aangewezen!’ Ben je dus alleen? Nee! Want we zijn hier samen. Niemand is alleen. En we hebben elkaar nodig. Meer dan ooit. Deze tijd vraagt om tevoorschijn komen. Laten zien wie je bent. Je niet meer verschuilen maar meedoen. Inbrengen wat jij kunt bijdragen – door te doen waar jíj blij van wordt. En je door niets of niemand meer bang laten maken. Wanneer je de moed kunt opbrengen om voluit te leven – recht uit je hart, en geholpen door je hoofd – ben je minder alleen dan je denkt. Dan kun je steun, houvast en geborgenheid ervaren. Bij jezelf, en bij de ander. En dan heb je ook wat te geven – dan geef je wie jij in wezen bent.

zaterdag, november 16, 2013

Ben je je eigen beste vriend?


Je komt alleen, en je gaat alleen. Een waarheid als een koe. Het klinkt zo ‘alleen’. Maar ben je alleen? Of kun je met jezelf zijn? En wie is dan ‘jezelf’? Wat helpt is een onderscheid te gaan maken tussen je ‘kleine ik’ en je ‘grotere zelf’. Je kleine, dagelijkse zelf ken je wel. Die is dit nu aan het lezen en vindt daar iets van. Die kan blij zijn en zich zorgen maken, is soms boos en dan weer opgelucht. Je grotere, eeuwige zelf is minder bekend, meer op de achtergrond. Die bracht je misschien op het idee om dit te gaan lezen. Die oordeelt niet en is stil aanwezig. Daar kun je bij terecht als je even het niet meer weet, en goede raad nodig hebt. Inderdaad, als een goede vriend, door en door betrouwbaar, die er altijd voor je is. Dat ‘grotere zelf’, die kan – en wil! – je beste vriend zijn. Vriendschap met je ‘grotere zelf’ zorgt ervoor dat ‘alleen’ zijn een andere klank krijgt. Alleen zijn is dan thuis zijn. Thuis bij jezelf. Met wie je in wezen bent. Je eigen beste vriend.

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More